بسم الله

اومدم یک مطلب درباره ی خودم بنویسم. مثل قبلی نمی شد بدون گفتن یک سری مصداق ادامه داد که در نهایت، به این نتیجه رسیدم چون این مطلب خیلی شخصی می شود، آن را ننویسم.

بعد خواستم یک چیز دیگر بزنم که بازهم دیدم که آن را هم نمیشود گفت،
بعد خواستم یک چیز در راستای آن قبلی که نتوانستم بنویسم، بنویسم که آن را هم دیدم که اگر مقدمات قبلی گفته نشود به درد نمی خورد و بنابراین کلن این پست را زدم که بدانید حرف هست ولی برای به رشته تحریر در آوردن برخی حرف ها، جرات و گاه خریتی می خواهد که فعلن نیست. باشد که حرف های آرام تری بیاید به ذهن که بتوان آن ها را نوشت.

:| (اسمایلی نگاه خیره به دوربین)